Rozdział 3. Czasem pierwsze wrażenie jest złudne, ale czy do końca ?

Będzie to rozdział, z nienajlepszym zakończeniem, ale tak musi być. Taką fabułę już opracowałam. Jednak niech nie zwodzi was to, bo wszystko potoczy się inaczej.

Ten rozdział dedykuje :

Spokoyoh-dzięki tobie wpadłam na ten pomysł. Przepraszam Cię za błędy i styl, oraz to wszystko, ale mam nadzieję, że może Ci się spodoba ?

ShamanHoshi-Byś się lepiej poczuła. Niech los się ku tobie uśmiechnie :)

*****





Dwóch braci, nienawidzących się nawzajem. Jeden potrzebuje drugiego, do swoich celów.
Młodszy z nich dalej spoglądał na Hao osłupiały, nie wiedząc jak się zachować. Nie ufał mu, ani trochę, a wręcz bał się.
-Siadaj, zanim stracę cierpliwość, bo już nie będę taki miły-nakazał Hao. Był znudzony i niezbyt zdziwiony postawą krótkowłosego. Za to wcześniej wymieniony chłopak, usiadł z obawą koło długowłosego. Cały się spiął, a jego myśli były wręcz chaotyczne. Nasz władca ognia zaśmiał się pod nosem, miał z tego jednak jakąś satysfakcję. 
-Nie trzęś się tak, wyglądasz żałośnie-uśmiechnął się długowłosy szaman, ale ten uśmiech nie był taki jest zwykle. Nie był sztuczny....
-Wcale nie-fuknął Yoh, udając obrażonego, jednak szybko sobie przypomniał z kim ma do czynienia.
-Nie, wcale...
Temu wszystkiemu przyglądała się pewna dziewczyna. Tak naprawdę nie była nikim istotnym, miała tylko przez jakiś czas doglądać Asakurów i przynosić informacje Wielkiemu duchowi. Należała też do Rady Szamanów, ale nie chciało jej się pokazywać, była zbyt nieśmiała.
~Jak na razie, nie jest źle~pomyślała, spoglądając na bliźniaków i zniknęła w cieniu drzew.




*****


-Wyglądasz na zmęczonego-stwierdził długowłosy szatyn, dokładniej przyglądając się bratu. Obaj siedzieli na przeciwko siebie i trochę rozmawiali.
-No trochę-westchnął krótkowłosy i tak nie mógłby, przecież tego ukryć i przez wygląd, ale też i przez reshi Hao.
-Koszmary ?-spytał retorycznie Władca Ognia.
-Yhym-przytaknął młodszy.-Z reszta ty też wyglądasz na zmęczonego.-zauważył nad wymiar inteligentnie słuchawkowy szaman.
-Taaa, można tak powiedzieć-szepnął z nikłym uśmiechem. Yoh spontanicznie odwzajemnił gest, cóż była to naturalna rzecz.
Po chwili można było usłyszeć charakterystyczny i bardzo denerwujący dźwięk, pochodzący z małego i wrednego urządzenia, potocznie zwanego Dzwonkiem Wyroczni.
Obydwoje spojrzeli na małe urządzenia, jednak okazało się, że jest to dzwonek starszego Asakury.
-Mam nadzieję, że przyjdziesz na moją walkę, będzie interesująco-mruknął z tajemniczym uśmiechem, Hao. Krótkowłosy szaman podniósł na niego zdziwione spojrzenie, jednak starszego z bliźniaków już nie było. Jakby zapadł się pod ziemię....
-O co mu mogło chodzić?-zapytał głucho samego siebie.
-Nie ma sensu się tym zamartwiać, Yoh-dono. musimy już wracać, Anna-sama Cię zabije jak się znowu spóźnisz-przypomniał duch samuraja, uśmiechając się przy tym.




*****
-Gdzieś ty był ?!-po całej posiadłości dało się usłyszeć krzyk Anny i lament Asakury.
-No w lesie biegałem-jęknął chłopak, wycierając łzy.
-Dobra, nie ważne-mruknęła Anna,  wyciągając chłopaka za rękę. Szatyn początkowo nie za bardzo ogarnął sytuację, jednak szedł za nią.
-Hej, gdzie idziemy ?-spytał, ciekawy odpowiedzi.
-Na arenę-odpowiedziała krótko, przyśpieszając tempa.
-Ale czemu?-kolejne pytanie. Nadal nie za bardzo kojarzył fakty. Kto dzisiaj do jasnej ciasnej mógł mieć walkę ?!
-Ech.... Hao dzisiaj "walczy"-mruknęła z zażenowaniem, słysząc myśli chłopaka.
Po dziesięciu minutach byli już na miejscu. Wszystkie miejsca na trybunach, były już zajęte, jednakże przyjaciele Asakury byli tak miłościwi, że zajęli mu kolka miejsc, po za tym nie chcieli się narazić Annie, bo to się równa długi i bolesny zgon, z torturami.
Krótkowłosy spojrzał na arenę i zamarł. Tam już dawno stała Team Hoshi, a na przeciwko inna drużyna....
Przeraził się, na ten widok. Tam były dwie przyjaciółki z jego i Anny dzieciństwa i jego daleka kuzynka. We czwórkę uczyli się sztuki szamańskiej u Yohmeia, a teraz co ?
-Walczcie!-oznajmił Silva, nakazując też to gestem.
Na twarzy ognistego szaman, zawidniał uśmiech. Dziewczęta nawet nie zdążyły zrobić kontroli ducha, a po arenie rozległ się przeraźliwy krzyk.
Niszczycielskie płomienie, spaliły najpierw przyjaciółki Yoh'a, a później ich kuzynkę. Po policzkach krótkowłosego spłynęły łzy, a za nimi kolejne.
-I co ?! Jesteś zadowolony, Hao ?!-po arenie (brak synonimów) rozległ się krzyk słuchawkowego. Każdy zwrócił na niego zdziwione i zarazem przerażone spojrzenie. Szamani już między sobą szeptali, że Hao się na nim odegra.
Patrzyli to na długowłosego, to na Yoh. Wszyscy byli ciekawi jak to się potoczy.
-Nie wiem-odpowiedział po prostu Hao i pojawił się koło braciszka. Do nich podeszła Anna i przyłożyła, ognistemu szamanowi z jej słynnego sierpowego.
-Zabiłeś kogoś na kim mi też zależało-warknęła medium, obdarzając go nienawistnym spojrzeniem.
-Wręcz cudownie-westchnął długowłosy, patrząc na nich z kpiną.
-Jak mogłeś-załkał na początku, krótkowłosy. Wpatrywał się ze smutkiem w ziemię, ale po sekundzie podniósł na brata rozwścieczone, smutne i rozżalone spojrzenie.-Myślałem, że masz duszę ! Myślałem, że masz w sobie dobro ! Myślałem, że jednak mogę nazwać Cię bratem, że możesz się zmienić, a ty co ?! Własną rodzinę zabiłeś, potrafisz tylko niszczyć... jesteś potworem, Hao !!! -wrzasnął, upadając na ziemię. Za dużo to dla niego było. Coraz więcej łez. Jego narzeczona, nie wiedziała jak się zachować, więc instynktownie podeszła do niego i przytuliła go do siebie.
-Odejdź-warknęła itako, tuląc mocniej młodszego Asakurę. Wiedziała, że bardzo się przejął kiedy musiały odejść. Ona też je polubiła, a teraz ?
Nie żyją, a Duch Ognia, pochłonął ich dusze.
-Won!-krzyknęła, kiedy chłopak nie zareagował na wcześniejszy nakaz.
Zabolało. Władce Ognia to zabolało. Nie rozumiał tego, ale słowa jego brata i jego myśli, raniły go bardziej boleśnie, niż jakakolwiek rana fizyczna. Odwrócił się napięcie i szepnął coś jeszcze.
-Do zobaczenia, bracie.....
I zniknął wraz z ze swoimi uczniami, w płomieniach.
~Miałem nadzieję, że się zmienisz~pomyślał krótkowłosy, dołując się tym... Reszta jego paczki rzuciła się na niego z uściskiem, wiedząc, że teraz muszą go wspierać.


****
-Mistrzu, czemu nie śpisz ?-spytała blondynka, o zielonych oczach. Też nie mogła zasnąć, więc chciała popatrzeć w gwiazdy. Bardzo zdziwił ją widok, jej mistrza. Trochę też bała się kary, za wyjście z namiotu, po ciszy nocnej, ale co zrobić... ?
Długowłosy westchnął, słysząc jej myśli. Te przeklęte reshi. Rozmyślał, teraz nad swoimi czynami. Zastanawiał się, co mogłoby się stać, gdyby je oszczędził ?
Pewnie wszyscy, pomyśleli by, że jest słaby i nagle przejawia litość...
-A ty czemu ?-odpowiedział pytaniem na pytanie.
-Nie mogłam spać, ale pójdę już do siebie. Dobranoc, Hao-sama-mruknęła lalkarka, odchodząc w stronę jej płóciennego domu.
-Ech, Yoh....-westchnął i wziął wdech, by dokończyć-Czemu, to wszystko musiało się tak potoczyć ?

*****

Gomenasai, za błędy i za to, że nadal tu piszę. Ale nie wiem, czy chcecie bym tu tak często pisała ? Q_Q